نام ژنریک: پروتامین سولفات
شکل دارویی: ویال
دسته دارویی: آنتی دوت
موارد مصرف: بی اثر سازی هپارین معمولی و یا هپارین با وزن مولکولی پایین
پروتامین سولفات یک فاکتور خونی است که اثرات ضد انعقادی داروی هپارین را خنثی میکند.
آنتیدوت (خنثی کننده اثر) داروی هپارین و هپارین با وزن مولکولی پایین (انوکساپارین)
ویال حاوی 50 میلیگرم در 5 میلیلیتر محلول تزریقی
ویال پروتامین حاوی محلول آماده برای تزریق بوده و نیازی به آمادهسازی ندارد.
پروتامین سولفات باید به صورت تزریق آهسته وریدی (طی 10 دقیقه) و یا انفوزیون آهسته وریدی با سرعت ثابت تجویز شود.
دوز مطلوب پس از انجام آزمایشهای انعقاد خون (5 تا 15 دقیقه پیش از تجویز پروتامین) محاسبه میشود.
نباید در یک دوز بیش از 50 میلیگرم پروتامین سولفات مصرف شود.
به ازای هر 100 واحد هپارین، 1 میلیگرم پروتامین طی 10 دقیقه تزریق شود. درصورت بالا ماندن aPTT یا خونریزی بیمار، به ازای هر 100 واحد هپارین، 0.5 میلیگرم پروتامین طی 10 دقیقه تزریق شود.
با توجه به نیمه عمر حدودا یک ساعته هپارین، جهت محاسبه دوز پروتامین سولفات در بیماران دریافتکننده انفوزیون پیوسته آن، میزان هپارین دریافتی طی 3 ساعت اخیر باید مد نظر قرار گیرد (در بیمار دریافتکننده انفوزیون 1000 واحد هپارین در ساعت، دوز پروتامین 30 میلیگرم محاسبه میشود).
در صورت بالا بودن ACT یا ریسک heparin rebound، 20 تا 25 میلیگرم پروتامین توصیه میشود. برای جلوگیری از heparin rebound میتوان دوز اولیه پروتامین را تزریق کرد و سپس آن را 25 میلیگرم در ساعت به مدت 6 ساعت انفوزیون کرد.
اگر aPTT بالا باشد و بیمار خونریزی فعال داشته باشد، میتوان از 1 میلیگرم پروتامین به ازای هر 100 واحد هپارین استفاده کرد. با توجه به زیر جلدی بودن هپارین توصیه میشود بخشی از دوز محاسبه شده پروتامین طی 10 دقیقه و باقی آن طی 8 الی 16 ساعت به صورت انفوزیون پیوسته تجویز شود.
تقریبا 60% تا 70% هپارین با وزن مولکولی پایین توسط پروتامین خنثی میشود؛ در بیماران با خونریزی فعال که …
o کمتر از 8 ساعت از تجویز انوکساپارین گذشته است: به ازای هر 1 میلیگرم انوکساپارین دریافتی باید 1 میلیگرم پروتامین دریافت کنند.
o حدود 8 الی 12 ساعت از تجویز انوکساپارین گذشته است یا بیمار به علت ادامه یافتن خونریزی به دوز دوم پروتامین احتیاج دارد: به ازای هر 1 میلیگرم انوکساپارین دریافتی باید 0.5 میلیگرم پروتامین دریافت کنند.
o در صورت گذشت بیش از 12 ساعت یا بیشتر از 3 الی 5 نیمه عمر انوکساپارین: تجویز پروتامین توصیه نمیشود.
تجویز بیش از حد پروتامین ممکن است باعث افت فشار خون، کاهش تعداد ضربان قلب، تنگی نفس و گرگرفتگی شود.
درمان مصرف بیش از حد آن، شامل درمانهای علامتی و تنفس مصنوعی میباشد. در صورت خونریزی شدید، باید پلاسمای تازه منجمد و یا خون کامل به بیمار تزریق شود.
سابقه حساسیت به پروتامین و یا هر یک از اجزای فرمولاسیون
o کسانی که در گذشته به دلیل آنژیوپلاستی و یا بایپس قلبیریوی، پروتامین دریافت کردند.
o بیماران دیابتی که تحت درمان با انسولین N یا انسولین ایزوفان (انسولین و پروتامین) هستند.
o افرادی که به ماهی حساسیت دارند.
o مردانی که وازکتومی کردند یا به دلیل داشتن آنتیبادیهای پروتامین بارور نیستند.
از آنجایی که ایمنی پروتامین در بارداری و شیردهی بررسی نشده است، توصیه میشود تنها در موارد ضروری، با احتیاط و با صلاحدید پزشک مصرف شود.
هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی، ممکن است باعث بروز برخی عوارض جانبی ناخواسته شود، البته که این عوارض در تمام افراد دیده نمیشود. از جمله عوارض احتمالی شایعتر این دارو عبارتند از:
در مورد مصرف پروتامین به همراه دارو یا مکملهای دیگر با پزشک یا داروساز مشورت شود.
هر بسته شامل 10 عدد ویال میباشد.
تمامی حقوق این وب سایت متعلق به شرکت داروسازی روناک میباشد.